Žurim da ti se nađem
da me presaviješ na dva dela
i staviš u desni džep košulje
Otplati mnome stari kockarski dug
tutni me u žuljave šake skeledžije
da te preveze preko pobesnele reke
Zgužvaj me u času dosade
pa me kotrljaj po pustim sokacima
i ozloglašenim ćoškovima mahale
Podvuci me pod klimavi nogar stola
da se ne prosipa šljiva iz čokanja
dok ti raskopčani jeleci belasaju pred očima
Zadeni me za harmoniku starog Ciganina
nalepi na čelo drčnog violiniste
nek oznojen cigula onu najskuplju
Al me brani od džulova što te u praskozorje prate
istrgni iz kljunova nasrtljivih pevaca
vrati me na mesto
Vrati me gde sam skuplja od svih žena
Vrati me kući
