Laura Barna

LAURA BARNA, pripovedač, prozni pisac, romansijer i esejista. Rođena je 6. februara 1964. godine u Jazovu (Banat). Školovala se u Herceg Novom, Splitu i Beogradu (Filozofski fakultet u Beogradu, odsek: istorija umetnosti).
Od 1995. godine objavljuje priče, eseje, studije, likovne kritike i stručne radove iz istorije umetnosti u domaćoj i inostranoj književnoj periodici, a piše i recenzije i predgovore (preko 300 publikovanih radova). Priče, eseji, kao i likovne kritike zastupljeni su u domaćim i inostranim antologijama, zbornicima, almanasima i godišnjacima.

Objavljene knjige:

Eseji: Umetnost nema definiciju („Unus Mundus“, Niš, 2007).
Romani: Protovir, arheološki roman o preistorijskom lokalitetu Lepenski Vir (Ars Libri, Beograd i Besjeda, Banja Luka, 2003); Nevolje gospodina T. ili suteren (Narodna knjiga, Beograd, 2005); Crno telo, roman o Lazi Kostiću (Dereta, Beograd, 2007; drugo prerađeno izdanje, Zavod za udžbenike, Beograd, 2010); Moja poslednja glavobolja, roman o Isidori Sekulić (Zavod za udžbenike, Beograd, 2008; 2012), roman je ušao u najuži izbor za NIN-ovu nagradu za 2008. godinu; Četiri elementa, roman za decu i omladinu (Zavod za udžbenike, Beograd, 2009);Sanatorijum pod belim (Dereta, Beograd, 2009); Đorđoneova kletva, roman o začetku i širenju renesansne umetnosti (Zavod za udžbenike, Beograd, 2011); Pad klavira, roman o akademiku i istoričaru religije Veselinu Čajkanoviću (Zavod za udžbenike, Beograd, 2013); Crveni presek, roman o začetniku srpskog impresionizma, slikaru Kosti Miličeviću (Službeni glasnik, 2015); Jugo uvek okreće na buru (Laguna, 2018); Sve moje sestre (Dereta, 2021).
Knjige priča: Dijalog o kamenu, arheološke priče o najznačajnijim srpskim i evropskim lokalitetima (Društvo ljubitelja fantastike „Lazar Komarčić“ i Projekat „Rastko“, 2008); Tamo neka zanimanja (Ars Libri, Beograd i Besjeda, Banja Luka, 2010); Muzej ne radi (Zadužbina Vladete Jerotića i Ars Libri, 2020).
Dobitnica je mnogih nacionalnih književnih nagrada od kojih izdvajamo:
▪ Šumadijske metafore, 2003.
▪ Nagrada časopisa Ulaznica, 2005.
▪ Nagrada Miroslav Dereta, 2007.
▪ Nagrada Milutin Uskoković, 2008.
▪ Nagrada Srpske akademija nauka i umetnosti „Branko Ćopić“, koja se dodeljuje za negovanje srpskog jezika, 2009.
▪ Nagrada Dimitrije Mitrinović, 2009.
Priče i eseji prevođeni su na mađarski, slovački, poljski i engleski.
Roman Crveni presek (2015) preveden je na mađarski jezik.
Član je Udruženja književnika Srbije.
U saradnji sa Gradskom opštinom Savski venac i Kućom kralja Petra I od 2009. godine uređuje i vodi književne i kulturološke tribine u okviru autorskog projekta „Isidora nas sluša“. Kroz ovaj projekat predstavljeni su najznačajniji i najaktuelniji srpski pisci i umetnici, kao i dobitnici prestižnih srpskih i međunarodnih nagrada i priznanja.
Jedna je od osnivača Udružene tribinske akcije (UTA), zajedničkog kulturološkog tribinskog projekta šest najvećih institucija kulture u Beogradu (Narodna biblioteka Srbije, Kuća kralja Petra I, Zadužbina Ilije M. Kolarca, Kulturni centar Beograda, Ustanova kulture Parobrod i Srpsko književno društvo). Cilj ovog poduhvata je podsticanje javnog dijaloga na društveno i književno značajne a zapostavljene teme, kao i otvaranje drugačijih načina javne komunikacije.
Učestvovala je u organizaciji mnogih likovnih izložbi, od kojih je najznačajnija „Moda srpske elite (1804–1918)“, u saradnji sa Kućom kralja Petra I i Centrom za istraživanje digitalne kulture; „Heroine Spomen zbirke Pavla Beljanskog“ u okviru Fondacije Novi Sad evropska prestonica kulture 2022.
Koautor je ekskluzivne izložbe „Isidora“ održane početkom 2016. godine u Kući kralja Petra I, gde su prvi put od književničine smrti izneseni njeni lični predmeti iz Legata „Isidora Sekulić“ u Univerzitetskoj biblioteci „Svetozar Marković“ u Beogradu, i u vidu književničine rekonstruisane radne sobe, nakon pedeset i osam godina, predstavljeni na uvid široj javnosti.
Kao poznavalac lika i dela Isidore Sekulić učestvovala je u snimanju filma o njenom životu, radu i saputnicima. Film – u produkciji TV MAG iz Obrenovca i Biblioteke „Vlada Aksentijević“ iz Obrenovca – „Isidora“ prikazuje se uz autorkino predavanje o velikoj književnici po Srbiji i regionu.
Po motivima knjige Laure Barne „Moja poslednja glavobolja“ urađen je pilot pozorišni performans u izvođenju Tetar Projekat Objektivne Drame – POD Teatar.
Jedna je od članova žirija za idejno rešenje spomenika Isidori Sekulić, a koji je zaslugom Fonda „Isidora Sekulić“ i GO Savski venac postavljen na Topčiderskom brdu.
U saradnji sa Fondom „Laza Kostić“ iz Novog Sada i Centrom za predavačku delatnost Zadužbine Ilije M. Kolarca, u Kolarčevoj zadužbini otvorila je seriju predavanja VELIKANI NAUKE U LIMBU ZABORAVA, gde je održala predavanje: „Kuća pamti – Veselin Čajkanović (1881–1946)“.
U saradnji sa slovačkim mesečnikom za književnost i kulturu Novy život, vodila je razgovor o identitetu i ukrštaju nacija, kao chat sa slovačkom filozofkinjom i spisateljicom Etelom Farkašovom, što je uz dva reprezentativna njena eseja objavljeno paralelno na srpskom i slovačkom jeziku.
Na Sedmoj međunarodnoj naučnoj konferenciji, održanoj u Beogradu (18–19. maj 2018), u organizaciji Fakulteta za strane jezike, plenarno je izložila naučni rad „Bojenje reči“, koji je publikovan u Zborniku radova „Jezik književnost i emocije“ (2019).
Živi i radi u Beogradu kao slobodni umetnik i lektor za srpski jezik.