Jelounaif (Yellowknife), Dijamant severa, je grad lepih kontrasta, lociran na vulkanskim stenama starim četiri biliona godina, na severnoj strani Grejt Slejv jezera. U gradu još postoje stare kuće bivših rudara i moderne zgrade savremenog biznisa. Briljantne lepote ponoćnog sunca i polarne svetlosti, grada na ivici divljine, bogate istorije, kulture i prosperiteta, dopunjuju privlačnost ovoga grada. Grad Jelounaif ima oko 20.000 stanovnika, mešanih južnih i severnih kultura. Grad slavi Nacionalni Dan Aboridžina (21. Jun).
U Jelounaifu popularni su: pecanje, kanu sportovi, lov, kampovanje, golf i razgledanje grada i okoline. U gradu ima više parkova i igrališta, a u neposrednoj blizini su mnogobrojna jezera, među kojima su: Grejt Slejv; Frejm; Reindž Džekfiš; Niven i Kem jezero. Jelounaif obiluje prelepim izletištima: Kameron vodopadi; Prelude jezero teritorijalni park; Long jezero, i druga. U gradu je muzej savremenog života Indijanaca i njihove umetnosti Nordern Heritadž centar - ‘’Princ Vels’’, u kome se nalazi restoran sa nadaleko poznatim specijalitetima od mesa bizona. U Jelounaifu je sagrađena zgrada provincijskog parlamenta u obliku snežne pahuljice, kao simbol snežnog severa.
U bližoj okolini grada sagrađeno je mesto za noćna posmatranja polarne svetlosti (Aurora Borealis). Tu dolaze brojni turisti iz celoga sveta da uživaju, a među njima najbrojniji su iz Japana.
Grad godišnje poseti oko 50.000 turista, od kojih većina prelaze severni arktički krug, na udaljenosti oko 400 km, severno, kod grada Irkutsk (3.700 stanovnika). Severno od arktičkog kruga ponoćno sunce traje 57 dana (od 24 maja do 24 jula), a tokom zime sunce uopšte ne izlazi iznad horizonta (od 5 decembra do 5 januara).
Poznate atrakcije Jelounaifa su: Grejt Slejv Lejk, deseto po veličini jezero u svetu i drugo u Kanadi, (dubine 613 m i površine 28.438 km2), na kome postoji oko dvadesetak raznobojnih kuća sojenica, za koje stanovnici ne plaćaju taksu; Nahani Nacionalni park Rezervat, u kome se nalazi kanjon dubok 1220 m i ‘’Virdžinija’’ vodopadi 90 m; ‘’Ledeni put’’, na kojima se stvara led do 1 m debljine; ‘’Vud Bafalo’’ nacionalni park (44.807 km2 ); ‘’Kanol staza’’ (dugačka 449 km); ‘’Dempster autoput’’ (autoput dobio je ime po RCMP policajcu koji ga je prošao sa snankama koje vuku psi); ‘’Veliki Severni festival umetnosti’’ (slike i skulpture domorodaca); ‘’Kili River’’ (reka dugačka 410 km), na kojoj Den Indijanci pecaju ribe 12.000 godina i ‘’Acho Den Nativ Krafts’’ (oko 40 indijanskih plemena Den porodica koje izrađuju odeću, korpe, nakite, mokasine i druge indijanske rukotvorine).
Do Jelounaifa se dolazi kolima iz Alberte autoputem ‘’Mekenzi’’ broj 1, ili iz Britiš Kolumbije autoputem br. 7, a avionima iz Edmontona, Kalgarija i Otave. Na autoputu vas na ulasku u severozapadnu teritoriju čeka Informacioni centar koji vas uslužuje kafom i putnim mapama (otvoren je od 15 maja do 15 septembra). Odatle ka Jelounaifu put vas vodi pored gradića Rei (oko 1500 stanovnika Indijanaca plemena Den), koji je interesantan za kraću posetu.
Grad Jelounaif čine čuveni dijamanti, koji su gradu dali ime Gglavni dijamantski grad Severne Amerike. U bližoj okolini Jelounaifa su rudnici dijamanata: Ekati Diavik i Snep jezero. Diavik je najveći kanadski rudnik, a Kanada je treći najveći svetski proizvođač dijamanata.
U okolini Jelounaifa najpre je otkriven bakar, u čijim rudnicima su pretežno radili Indijanci plemena Den. Zatim je kod jezera Ber otkriveno nalazište uranijuma 1930. godine. Zlato je otkriveno 1934. godine, od kada počinje značajniji razvoj grada Jelounaifa, a 1991. godine otkrivena su nalaziša dijamanata. Kako su otkrivani plemeniti metali grad i Kanada dobijaju sve značajniji ekonomski potencijal. Iz rudnika Diavik svake godine dobija se više miliona karata dijamanata, a najveći do sada nađeni dijamant u rudniku Diavik imao je 552 karata. Rudnik zlata Džajent zatvoren je pošto su okolne rezerve već sasvim iscrpljene. A u gradu Jelounaifu su radionice za brušenje dijamanata, koje sada rade punim kapacitetom.
Pošto grad Jelounaif leži na granitnom kamenu izgradnja kuća u Jelounaifu je veoma skupa. Sutereni za svaku novu kuću kopaju se isključivo miniranjem. A glavni graditelj privatnih kuća u Jelounaifu, rečeno nam je, je jedan naš zemljak - Srbin. Ime mu nismo zabeležili, a u gradu je veoma poznat.
Postoji podatak da se u Jelounaifu koristi 25 jezika, među kojima su osam zvaničnih teritorijalnih jezika. Stanovnici Jelounaifa, Indijanci plemena Den, su veoma gostoljubivi prema turistima i zaista se prijatno osećate u njihovom prisustvu u tom gradu.
Autor je boravio u Jelounaifu osam dana i obišao gotovo sva napred navedena mesta, osećao se zaista izvanredno i iz Jelounaifa poneo prelepe utiske. Imali smo susret sa jednim medvedom na udaljenosti od oko 40 metara. U okolnim šumama ima dosta bobičastog voća, a poznato je gde raste bobičasto voće tu ima i dosta medveda. Otuda je preporučljivo posetiocima Jelounaifa i okoline da budu spremni na susrete sa medvedima u svako dobe. Rečeno nam je da se izvestan broj stanovnika Jelounaifa počinju kupati u jezerima čak i pre no što se na njima potpuno otopi led. Sa zadovljstvom možemo preporučiti svima koje interesuju putovanja na sever da posete i Jelounaif, sa uverenjem da se neće pokajati, već da će im to putovanje ostati u doživotnim sećanjima.
