detalj slike: KRK Art dizajn

SVETSKE KULTURE I NARODNI OBIČAJI - UA EMIRATI

Dr SIMO JELAČA

Predgovor

Ova knjiga sumira informacije o kulturi i običajima različitih naroda. Primetne su razlike u običajima među hrišćanskim, islamskim i budističkim narodima, iako u svemu preovladava namera za lepim i najvećim.

Bilo bi previše uključiti svaku zemlju, jer postoje sličnosti među mnogim narodima iste ili bliske nacionalnosti. Karakteristične su Rusija, Ukrajina, Srbija, Belorusija, Hrvatska, Crna Gora, Makedonija, kao i Nemačka i Austrija. Sličan zaključak vredi i za latinske narode, i među sobom.

Čitaoci će pronaći osnovne informacije o svakoj zemlji, kao što su njena lokacija i veličina, stanovništvo i etnički sastav, religija, klima, jezik, bonton i drugo.

Ova knjiga se podjednako može koristiti i za putnike, bilo kao turiste ili poslovne ljude, tako da će svi pronaći potrebne informacije o bontonu ljudi kod kuće i na poslu.

Namera mi je bila da pronađem što više dobrih informacija. Koliko sam uspeo, proceniće čitaoci.

Autor

UJEDINjENI ARAPSKI EMIRATI

  KULTURA I NARODNI OBIČAJI

Činjenice i statistika

Stanovništvo: 10 miliona.

Glavni grad: Abu Dabi, 1,5 miliona stanovnika.

Veličina: 83.600 kv.km.

Identifikacija:

Ujedinjeni Arapski Emirati (UAE) se sastoje od sedam malih emirata Abu Dabija, Dubaija, Šardža, Ras Al Haima, Adžmana, Um Al Kajvejna i Fudžajre, koji su ujedinjeni kao savezna država 2. decembra 1971. godine.

Lokacija i geografija:

UAE se prostiru na 83.600 kvadratnih kilometara i nalaze se u Arapskom (Persijskom) zalivu. Ujedinjeni Arapski Emirati graniče sa Katarom na severozapadu, Saudijskom Arabijom na zapadu i jugu i Omanom na istoku i severoistoku.

Demografija:

U odnosu na svoju veličinu i bogatstvo nafte, UAE ima malu populaciju, procenjenu na 2.624.000 1997. Komercijalna proizvodnja nafte je izazvala brz rast stanovništva kao rezultat povećanja nacionalnog stanovništva zbog poboljšanja ishrane, zdravstvene zaštite i života standarde i uvoz u velikim razmerama uglavnom muških stranih radnika. Oko dve trećine imigranata su Azijati, uglavnom iz Indije, Pakistana, Irana, Šri Lanke, Bangladeša i Filipina. Ostali su Arapi, Evropljani i Amerikanci.

Ujedinjeni arapski Emirati su Federacija sedam emirata duž istočne obale Arapskog poluostrva.

Klima:

Klima je vruća i vlažna duž obale, a u unutrašnjosti još toplija, ali suva. Padavine u proseku iznose samo 100 do 150 mm godišnje, iako znatno variraju iz godine u godinu. Prosečna januarska temperatura je 18 °S, dok je u julu prosečna temperatura 33 °S. Najviša temperatura tokom leta može dostići 46 °S na obali i 49 °S ili više u pustinji.

Jezička pripadnost:

Službeni jezik je arapski. Među imigrantskim stanovništvom govore engleski, hindi, urdu, farsi i filipinski. Engleski je jezik trgovine.

Urbanizam i arhitektura:

Pre 1960. godine jedina naselja su bili mali gradovi i sela. Naftni resursi su omogućili masovnu modernizaciju. Gradovi su se transformisali iz zajednica ograđenih blatom u komercijalne prestonice integrisane u globalnu ekonomiju. Urbanizaciju je karakterisao neviđen rast. Abu Dabi je jedan od najmodernijih gradova na svetu.

Gradovi imaju multietnički sastav, sa odvojenim stambenim područjima za državljane i imigrante.

Hrana u svakodnevnom životu:

Pre 1960-ih, hrana se sastojala uglavnom od ribe, pirinča, hleba, urmi, jogurta, domaćeg povrća i mesa ovaca, koza i kamila. Ishrana je poboljšana u kvalitetu i raznovrsnosti, a moderni supermarketi nude uvoznu hranu. Ručak je glavni porodični obrok i jede se kod kuće oko dva sata. Emiraćani su poznati po svom gostoprimstvu; osećaju se počašćeno prilikom prijema gostiju i druženja sa prijateljima i rođacima. Gosti se dočekuju kafom i svežim urmama.

Osnovna Ekonomija:

Prihodi su među najvišima na svetu, ali postoje velike razlike između emirata, gde najviše nafte proizvode Abu Dabi, Dubai i Šardža. Sa padom cena nafte, vlada je pokušala da diverzifikuje nacionalnu ekonomiju. To je dovelo do rasta industrije, građevinarstva, trgovine, zona slobodne trgovine, saobraćaja, turizma, poljoprivrede, ribarstva i komunikacija.

Nacionalna valuta:

Nacionalna valuta se zove emirski dirham.

Klase i kaste:

Emiratsko društvo je podeljeno u dve društvene kategorije: državljane (Al-Muvateneen) i strane imigrante, koji se nazivaju doseljenici (Al-Vafedeen). Građani se dele na četiri glavne društvene klase: (1) vladajuće šeičke porodice, čiji članovi imaju najviše političke položaje i moć i imaju ogromno bogatstvo i prestiž, (2) trgovačku klasu, poznatu kao al-tudžar, (3) nova srednja klasa, koju predstavlja sve veći broj profesionalaca koji su imali koristi od besplatnog državnog obrazovanja, i (4) grupe sa niskim primanjima, koje predstavljaju novonaseljeni beduinski nomadi i bivši ronioci bisera i farmeri oaza.

Socijalna zaštita:

Razvoj infrastrukture je impresivan. Sistem socijalne zaštite nudi besplatne državne usluge od rođenja do groba za sve građane, uključujući visokokvalitetnu zdravstvenu zaštitu, obrazovanje do tercijarnog nivoa, socijalno osiguranje, porodične dodatke, povlaštenu struju i vodu, i stanovanje za grupe sa niskim primanjima.

Podela rada po polu:

U visokom obrazovanju, studentkinje su dva prema jednom više od muškaraca. Međutim, učešće žena u radnoj snazi i dalje je jedno od najnižih u svetu. Nakon toga, većina žena je zaposlena u obrazovanju, zdravstvu i državnoj službi.

Brak:

Ugovoreni brak unutar srodničkih (plemenskih) jedinica bio je preferirani obrazac u prednaftnom periodu, ali se taj obrazac donekle promenio. Emiraćani su snažno obeshrabreni da stupaju u brak sa nedržavljanima, a mladić dobija 19.000 dolara od Bračnog fonda ako se oženi državljankom. Kao što propisuje islam, muškarcu je dozvoljeno do četiri žene, ali većina muškaraca ima samo jednu ženu. Preko 80 odsto nacionalnih domaćinstava živi kao samostalne porodice u sopstvenim kućama. Mnogočlane porodice podstiče država kao nacionalnu politiku, a veličina porodice je šest do osmoro dece. Autoritet muža opada, dok žena dobija na značaju kao majka i upravnica kućne jedinice.

Obrazovanje:

Do 5 godina dete se naziva džahel („onaj koji ne zna“), a postoji tolerantan stav prema ponašanju dece. Većina porodica zapošljava spremačice da vode brigu o deci, a to je unelo strani kulturni element u socijalizaciju dece. Školski sistem je preuzeo veću ulogu u socijalizaciji dece, značajno smanjivši ulogu porodice u ovom procesu.

Više obrazovanje:

Vlada vidi visoko obrazovanje kao glavni instrument razvoja. UAE imaju jedan od najvećih procenata studenata koji ulaze u visoko obrazovanje u svetu. Postoji sedam univerziteta i jedanaest visokih tehnoloških fakulteta.

Etiketa:

Društveni običaji su zajednički širom arapskih zemalja Zaliva. Islamski pozdrav (al-salam alaikom) je najprikladniji, a muškarci ga prate brzim dodirom nosa u nos uz rukovanje. Žene se pozdravljaju ljubeći se nekoliko puta u oba obraza. Muškarci se obično ne rukuju sa ženama u javnosti.

Verska uverenja:

Islam dominira svim aspektima života. Većina Emiraćana su pripadnici sunitske sekte. Pitanja koja se odnose na brak, razvod, nasleđe, ekonomiju, politiku i lično ponašanje su pod uticajem šerijatskog (islamskog) zakona.

Zdravstvena zaštita:

Danas Emiraćani imaju besplatan moderan zdravstveni sistem sa brojnim bolnicama, centrima primarne zdravstvene zaštite i privatnim klinikama u kojima uglavnom rade imigranti.

Umetnost:

Država velikodušno podržava pisce, slikare, glumce, narodne igrače. Šardža je posebno aktivna u promociji kulture i UNESKO ga je izabrao za arapsku kulturnu prestonicu.

Kakvi su lokalni običaji?

Nepotrebno je reći da su mnogi arapski običaji veoma različiti od onih na zapadu, i trebalo bi da budete svesni šta se od vas očekuje da uradite, a šta ne.

Haljine:

Postoje dve različite vrste ženske odeće: jedna za lokalno stanovništvo, druga za iseljenike. Većina arapskih žena se oblači po verskom običaju, što znači da moraju da pokriju veći deo tela, od glave do stopala. Tradicionalna crna odeća, a kosa je pokrivena. Neke arapske žene su potpuno pokrivene, uključujući lice i ruke.

Načini oslovljavanja:

Opšte formalno oslovljavanje je „Saiied“ („Gospodine“) za muškarca ili „Saieeda“ (ili „Saiediti“) za ženu, nakon čega sledi puno ime osobe. Arapkinje se mogu oslovljavati sa „madam“.

Pozivnice:

Ako ste pozvani u dom Arapa, uvek bi trebalo da prihvatite. Uopšteno treba da iskoristite svaku priliku da se upoznate sa lokalnim stanovništvom.

Druge stvari koje treba i ne treba raditi:

Ne nudite alkoholna pića Arapu. Ovo može izazvati veliku uvredu.

Ne hodajte po molitvenoj prostirci ili ispred bilo koga na molitvi. Ne pokušavajte da uđete u džamiju bez prethodnog traženja dozvole.

U Saudijskoj Arabiji, ne pokušavajte da uđete u sveta mesta u oblastima oko Meke i Medine.

Izbegavajte da Arapa dovedete u poziciju u kojoj bi mogao da doživi „gubitak obraza“ pred drugim Arapima.

Ne pozivajte ljude prstom, jer se to smatra posebno nepristojnim.

Izbegavajte vikanje i ispoljavanje agresije ili pijanstva.

Tokom Ramazana, nemojte jesti, piti ili pušiti nigde gde vas muslimani mogu videti tokom dnevnih sati i ne upuštajte se u bilo kakvo bučno ponašanje, niti grlite ili ljubite bilo koga u javnosti.

PODELITE OVAJ TEKST NA: