I morao je cvrkut da postane lavež
a cvijet provrišti u krik
kao i svaka tačka monotonije kad skoči na uzvik
il' kičmu savije pod krivinu znaka pitanja
neumitna
davež
postane
polisidentna
(a) Bila sam tako podatna
pod tvojim prstima
srž
isisana
odjek u šupljinama zaglavljen
(još te po njihovim hodnicima dozivam) -
stružem turpijom za nokte
(jer su mi oduzeli na ulazu sve oštre predmete)
- Gospodine Eho
nitroglicerin pod jezikom:
Zar si baš morao da prođeš kroz sve moje tunele
kao božanski Linkej kroz zidove
poznavajući svaki pravac i smjer
a prior
a mogli smo to da odradimo obično
ili ipak nismo (?)
Doza -
ne i over
Obožavao si moje slojevito oblačenje
majice na bretele
moj hod prepelice
i besprekorno izbrijane prepone
presvlačise
jošjednametamorfoza
Vrenjeje
Vrijemeje -
zakrečenje
- Gospodine Eho:
Idemo! -
sloj po sloj
loj po loj
znoj po znoj
gnoj po gnoj
u ovoj izbi -
debela kućna muho
da si barem znao
da:
zidovi su tanki
a hodnici uski
ne bi prolupao
ili svejednako bi (?)
