O namaAutoriPoezijaProzaRecenzijeRazgovoriVestiMedijiKolumnaKultura sećanja











Istorija
Nauka
Tradicija







Izdvajamo

Aleksa Đukanović
Aleksandar Čotrić
Aleksandar Mijalković
Aleksandra Đorđević
Aleksandra Grozdanić
Aleksandra Nikolić Matić
Aleksandra Veljović Ćeklić
Aleksandra Vujisić
Anastasia H. Larvol
Anđelko Zablaćanski
Biljana Biljanovska
Biljana Stanisavljević
Bogdan Miščević
Bojana Radovanović
Boris Đorem
Boris Mišić
Branka Selaković
Branka Vlajić Ćakić
Branka Vujić
Branka Zeng
Dajana Petrović
Danijel Mirkov
Danijela Jokić
Danijela Milić
Danijela Odabašić
Danijela Trajković
Danilo Marić
Dejan Grujić
Dejan Krsman Nikolić
Desanka Ristić
Dina Murić
Divna Vuksanović
Đoka Filipović
Đorđo Vasić
Dragan Jovanović Danilov
Dragana Đorđević
Dragana Lisić
Dragana Živić Ilić
Dragica Ivanović
Dragica Janković
Draško Sikimić
Dušica Ivanović
Dušica Mrđenović
Duška Vrhovac
Gojko Božović
Goran Maksimović
Goran Skrobonja
Goran Vračar
Gordana Goca Stijačić
Gordana Jež Lazić
Gordana Pešaković
Gordana Petković Laković
Gordana Subotić
Gordana Vlajić
Igor Mijatović
Ilija Šaula
Irina Deretić
Iva Herc
Ivan Zlatković
Ivana Tanasijević
Jasmina Malešević
Jelena Ćirić
Jelena Knežević
Jelica Crnogorčević
Jovan Šekerović
Jovan Zafirović
Jovana Milovac Grbić
Jovanka Stojčinović - Nikolić
Juljana Mehmeti
Kaja Pančić Milenković
Katarina Branković Gajić
Katarina Sarić
Kosta Kosovac
Lara Dorin
Laura Barna
Ljiljana Klajić
Ljiljana Šarac
Ljubica Žikić
Ljubiša Vojinović
Maja Cvetković Sotirov
Maja Herman Sekulić
Maja Vučković
Marija Jeftimijević Mihajlović
Marija Šuković Vučković
Marija Viktorija Živanović
Marina Matić
Marina Miletić
Mario Badjuk
Marko D. Marković
Marko D. Kosijer
Marko Marinković
Marko S. Marković
Marta Markoska
Matija Bećković
Matija Mirković
Mićo Jelić Grnović
Milan S. Marković
Milan Pantić
Milan Ružić
Mile Ristović
Milena Stanojević
Mileva Lela Aleksić
Milica Jeftić
Milica Jeftimijević Lilić
Milica Opačić
Milica Vučković
Milijan Despotović
Miljurko Vukadinović
Milo Lompar
Miloš Marjanović
Milutin Srbljak
Miodrag Jakšić
Mira N. Matarić
Mira Rakanović
Mirjana Bulatović
Mirko Demić
Miroslav Aleksić
Mitra Gočanin
Momir Lazić
Nataša Milić
Nataša Sokolov
Nebojša Jevrić
Nebojša Krljar
Neda Gavrić
Negoslava Stanojević
Nenad Radaković
Nenad Šaponja
Nenad Simić-Tajka
Nevena Antić
Nikola Kobac
Nikola Rausavljević
Nikola Trifić
Nikola Vjetrović
Obren Ristić
Oliver Janković
Olivera Stankovska
Petar Milatović
Petra Rapaić
Petra Vujisić
Rade Šupić
Radislav Jović
Radmila Karać
Radovan Vlahović
Ramiz Hadžibegović
Ranko Pavlović
Ratka Bogdan Damnjanović
Ratomir Rale Damjanović
Ružica Kljajić
Sanda Ristić Stojanović
Sanja Lukić
Saša Knežević
Sava Guslov Marčeta
Senada Đešević
Simo Jelača
Slađana Milenković
Slavica Minić Catić
Snežana Teodoropulos
Sanja Trninić
Snježana Đoković
Sofija Ječina - Sofya Yechina
Sonja Padrov Tešanović
Sonja Škobić
Srđan Opačić
Stefan Lazarević
Stefan Simić
Strahinja Nebojša Crnić Trandafilović
Sunčica Radulović
Tatjana Pupovac
Tatjana Vrećo
Valentina Berić
Valentina Novković
Vanja Bulić
Velimir Savić
Verica Preda
Verica Tadić
Verica Žugić
Vesna Kapor
Vesna Pešić
Viktor Radun Teon
Vladimir Pištalo
Vladimir Radovanović
Vladimir Tabašević
Vladislav Radujković
Vuk Žikić
Zdravko Malbaša
Željana Radojičić Lukić
Željka Avrić
Željka Bašanović Marković
Željko Perović
Željko Sulaver
Zoran Bognar
Zoran Škiljević
Zoran Šolaja
Zorica Baburski
Zorka Čordašević
Riznica


ARHEOLOŠKA OTKRIĆA DOKAZ SRPSKOG POREKLA

Simo Jelača
detalj slike: KRK Art dizajn



ARHEOLOŠKA OTKRIĆA DOKAZ SRPSKOG POREKLA

SRBIJA KOLEVKA EVROPSKE CIVILIZACIJE



Dr SIMO JELAČA

Zvanična nemačka nauka tvdi da Mesopotamija nije kolevka ljudske civilizacije, već da je to Podunavlje. U našem obrazovnom sistemu dozvoljeno je zapadnim falsifikatorima germansko-nordijske škole da nas lažu i prekrajaju našu istorija. A zna se da planskim uništavanjem istorije jednoga naroda eliminiše se taj narod. Za vreme Prvog i Drugog svetskog rata iz Srbije je odneto 40 vagona arhivske građe, a bombardovanjem nacionalne biblioteke u Beogradu uništeno je 350.000 knjiga. U 19 veku Austrougarska i Nemačka su imale pretenzije da osvajaju istok, a na tom putu smetala im je Srbija, pa su pristupili uništavanju srpske istorije sa ciljem uništavanja srpskog naroda. Tako su Srbiji poturili istoriju po kojoj su se Srbi doselili na Balkan u sedmom veku, a pre toga kao da nisu ni postojali. Najtužnije je u tome što Srpska akademija nauka i umetnosti na to ne reaguje. A naučno je dokazano da su Srbi od svoga postanka živeli u Podunavlju, i odatle su se čak selili u druge krajeve Evrope i sveta. Dokazano je da je Podunavlje, a ne Mesopotamija, centar evropske i svetske civilizacije. Arheolozi su našli table pisanih tragova u Podunavlju iz vremena 5500 godina pre n.e. koje su starije od Dispilo tabli iz Grčke, stare 5260 godina. Prema nemačkom lingvisti Heraldu Harmanu table iz predela Podunavlja sadrže venčanske simbole kao formu jezika. A danas je prihvaćeno da znaci iz Vinče predstavljaju pismo, a srpska azbuka ima čak 20 istovetnih simbola kao venčansko pismo. U starogrčkoj azbuci ima 12 slova preuzetih iz venčanskog pisma. U venčanskom pismu nađeno je i ocilo (četiri ćirilična slova s), što je znak Srba iz Dunavske Srbije.
Utvrđeno je takođe da je dunavska civilizacija imala razvijenu tehnologiju topljenja metala, umetnost i trgovinu, i to mnogo pre nego što su to imale Mesopotamija, Grčka, pa čak i Rim. Dok je Evropa bila zamrznuta u kamenom dobu, narodi oko Dunava su topili bakar, dizajnirali grnčariju, pravili nameštaj i kuće sa dva sprata. Oni su prvi izmislili točak. Dr Ben Roberts, sa univerziteta u Engleskoj rekao je da se kolevka metalurgije pojavila pre 7000 godina na tlu današnje Srbije. On navodi da je prva pojava korošćenja metala registrovana na području SRbije, na lokalitetima Pločnik i Belvode. Na lokalitetu Pločnik nađen je bakarni prsten s početka petog milenijuma pre n.e. Nedavno su nemački Univerzitet u Tibingenu i Geološki institut u Hajdelbergu potvrdili da je arheološki lokalitet Belica kod Jagodine najstarije svetilište Evrope. Tamo su nađene mnogobrojne čovekolike figurice od kamena i gline stare 8000 godina. Te figurice predstavljaju sve faze nastajanja ljudskog ploda, od začeća do porođaja. Ovakvi predmeti nisu još nigde nisu zabeležene u umetničkom stvaralaštvu čovečanstva. To dokazuje duhovno stvaralaštvo protostarčevanske zajednice Lepenskog vira. Nemački stručnjaci su lokalitet kod Jagodine nazvali arheološkom senzacijom 21-og veka. Tamošnja arheološka otkrića pokazala su da je Srbija nekada bila dom drevnih civilizacija, mesto rođenja 17 rimskih careva i na kratko se u njoj nalazila prestonica Istočnog Rimskog Carstva. A danas se u srpskim školama deci natura neuverljiva tuđa verzija ''doseljavanja na Balkan'' (seoba naroda) niotkuda. Karta Dušanovog carstva, po velikom nemačkom istoričaru Gustavu Drojsenu, mnogo je tačnija od one koja se servira u školama. Po toj karti Bosna je u sastavu Srbije, a Bugarska je vazal. Pečat srpskog kneza Stojimira iz devetog veka, dokaz je postojanja srpske države, pomerene tri stoleća unazad. Ovaj pečat kupilo je Ministarstvo kulture iz privatnog vlasništva u Minhenu 11 jula 2014. godine za 20.000 evra, za koji niko nije znao ni da postoji. Stojimirovo ime na pečatu ispisano je staroslovenskom ćirilicom. U carigradskom arhivu francuski profesor Žan Klod Šene pronašao je na olovnom pečatu Konstantina Bodina iz 1081. godine, sina prvog srpskog sveca Jovana Vladimira, kralja Duklje. Bodinova titula bila je ''protosevast Duklje i Srbije''. A istu titulu nosili su kasnije Stefan Prvovenčani, a zatim kraljevi Vladislav, Uroš, Dragutin i Milutin. Najstarije srpske crkve ubrajaju Srbe u civilizacijski najtutemeljenije nacije sveta. Pet manastira na podučjima Fruške Gore i Kosova verifikovani su kao svetska kulturna baština, zaštićena od strane UNESCO-a. Manastir Studenica (1190) građen je tri veka pre otkrića Amerike. Prvi satelitski prenos video signala 1962. godine između Evrope i Severne Amerike sadržao je sliku Belog anđela iz Mileševe, kao pozdrav Evrope Americi. A nešto kasnije isti signal poslat je u svemir prema mogućim vanzemaljcima. Kada je srpska ruka ispisala ''Miroslavljevo jevanđelje'' svi evropski vladari potpisivali su se u to vreme palcem desne ruke. I premalo se zna da je prva ulična rasveta ostvarena u Gračanici. Molitvenik ''Nauk Kartianski'' fra Matija Divkovića iz 1698. godine pisan je ćirilicom, u Veneciji, a prvi srpski bukvar Inoka Save štampan je u Veneciji 1597. Godine. Arheološka otkrića na lokalitetu Pavlovac, kod Vranja, potvrdila su nalaze Starčevačke kulture, prema čemu je potvrđeno da se tu živelo pre 6 milenijuma pre n.e. Pronađene su i kosti na kojima su nalazi DNK tih naroda istovetni 80% sa sadašnjim Srbima i 10% sa Grcima. Isto je potvrđeno i u Lepenskom viru iz 6,5 milenijuma pre n.e. Na lokalitetu Medvednjak kod Smederevske Palanke pronađen je kalendar urezan u kljovi vepra star 8000 godina. Na tom kalendaru urezano je 28 dana i četiri mesečne mene. Srbi iz Podunavlja selili su se u razne krajeve Evrope i sveta i tamo bivali masovno asimilirani među tamošnjim narodima. Polapski Slaveni nekada su nastanjivali ceo prostor Istočne Nemačke, a samo su Lužički Srbi uspeli tamo da očuvaju jezik, običaje, folklor, književnost i samobitnost, jednom rečju identitet ponosnog slovenskog naroda. Lužički Srbi za sebe kažu da su oni iz balkanske Srbije, što potvrđuju nemački istoričari Setgen (Schottgen) i Krajsih (Kreyszig), uzimajući u obzir ista imena ljudi, reka, jezera, planina i naselja u pokrajinama Makolenburgu, Saksoniji, Brandenburgu, Pomeraniji i drugim delovima Istočne Nemačke. Tamo su imena naselja: Kamenica, Bela Gora, Bela Voda, Ratibor, Dubravka, Rogozno, Strela, Drenovo, Trnovo i slično. U Ukrajini i danas postoje naselja: Nova Serbia, Slavo-Serbia, Slavjanoserbsk. I Poljaci su u navijim istraživanjima utvrdili prisustvo Slovena (Srba) na baltičkoj obali od pre 2000 godina pre Hrista. To su bili Protosloveni (Prosrbi), čiji su potomci današnji Lužički Srbi. A najstariji narod u Poljskoj, Kašuba, govore srpskim jezikom. Većina Kašuba žive u Gdanjsku i odlično razumeju srpski. Kašubi na jugu Baltika imaju selo Srpsko jezero. U vreme kralja Milutina (1282-1321) na srpskom dvoru jelo se zlatnim viljuškama i kašikama, a u Evropi je viljuška prvi put uvedena u XVI veku u vreme Henrika III i to je doživljeno kao izuzetan događaj.
Ottava, Mart 2013



Lepenski Vir




PODELITE OVAJ TEKST NA:






2024 © Književna radionica "Kordun"