|
|
ARHEOLOŠKA OTKRIĆA DOKAZ SRPSKOG POREKLA | Simo Jelača | |
| |
detalj slike: KRK Art dizajn
ARHEOLOŠKA OTKRIĆA DOKAZ SRPSKOG POREKLASRBIJA KOLEVKA EVROPSKE CIVILIZACIJE
Dr SIMO JELAČA
Zvanična nemačka nauka tvdi da Mesopotamija nije kolevka ljudske civilizacije, već da je to Podunavlje. U našem obrazovnom sistemu dozvoljeno je zapadnim falsifikatorima germansko-nordijske škole da nas lažu i prekrajaju našu istorija. A zna se da planskim uništavanjem istorije jednoga naroda eliminiše se taj narod. Za vreme Prvog i Drugog svetskog rata iz Srbije je odneto 40 vagona arhivske građe, a bombardovanjem nacionalne biblioteke u Beogradu uništeno je 350.000 knjiga. U 19 veku Austrougarska i Nemačka su imale pretenzije da osvajaju istok, a na tom putu smetala im je Srbija, pa su pristupili uništavanju srpske istorije sa ciljem uništavanja srpskog naroda. Tako su Srbiji poturili istoriju po kojoj su se Srbi doselili na Balkan u sedmom veku, a pre toga kao da nisu ni postojali. Najtužnije je u tome što Srpska akademija nauka i umetnosti na to ne reaguje. A naučno je dokazano da su Srbi od svoga postanka živeli u Podunavlju, i odatle su se čak selili u druge krajeve Evrope i sveta. Dokazano je da je Podunavlje, a ne Mesopotamija, centar evropske i svetske civilizacije. Arheolozi su našli table pisanih tragova u Podunavlju iz vremena 5500 godina pre n.e. koje su starije od Dispilo tabli iz Grčke, stare 5260 godina. Prema nemačkom lingvisti Heraldu Harmanu table iz predela Podunavlja sadrže venčanske simbole kao formu jezika. A danas je prihvaćeno da znaci iz Vinče predstavljaju pismo, a srpska azbuka ima čak 20 istovetnih simbola kao venčansko pismo. U starogrčkoj azbuci ima 12 slova preuzetih iz venčanskog pisma. U venčanskom pismu nađeno je i ocilo (četiri ćirilična slova s), što je znak Srba iz Dunavske Srbije.Utvrđeno je takođe da je dunavska civilizacija imala razvijenu tehnologiju topljenja metala, umetnost i trgovinu, i to mnogo pre nego što su to imale Mesopotamija, Grčka, pa čak i Rim. Dok je Evropa bila zamrznuta u kamenom dobu, narodi oko Dunava su topili bakar, dizajnirali grnčariju, pravili nameštaj i kuće sa dva sprata. Oni su prvi izmislili točak. Dr Ben Roberts, sa univerziteta u Engleskoj rekao je da se kolevka metalurgije pojavila pre 7000 godina na tlu današnje Srbije. On navodi da je prva pojava korošćenja metala registrovana na području SRbije, na lokalitetima Pločnik i Belvode. Na lokalitetu Pločnik nađen je bakarni prsten s početka petog milenijuma pre n.e. Nedavno su nemački Univerzitet u Tibingenu i Geološki institut u Hajdelbergu potvrdili da je arheološki lokalitet Belica kod Jagodine najstarije svetilište Evrope. Tamo su nađene mnogobrojne čovekolike figurice od kamena i gline stare 8000 godina. Te figurice predstavljaju sve faze nastajanja ljudskog ploda, od začeća do porođaja. Ovakvi predmeti nisu još nigde nisu zabeležene u umetničkom stvaralaštvu čovečanstva. To dokazuje duhovno stvaralaštvo protostarčevanske zajednice Lepenskog vira. Nemački stručnjaci su lokalitet kod Jagodine nazvali arheološkom senzacijom 21-og veka. Tamošnja arheološka otkrića pokazala su da je Srbija nekada bila dom drevnih civilizacija, mesto rođenja 17 rimskih careva i na kratko se u njoj nalazila prestonica Istočnog Rimskog Carstva. A danas se u srpskim školama deci natura neuverljiva tuđa verzija ''doseljavanja na Balkan'' (seoba naroda) niotkuda. Karta Dušanovog carstva, po velikom nemačkom istoričaru Gustavu Drojsenu, mnogo je tačnija od one koja se servira u školama. Po toj karti Bosna je u sastavu Srbije, a Bugarska je vazal. Pečat srpskog kneza Stojimira iz devetog veka, dokaz je postojanja srpske države, pomerene tri stoleća unazad. Ovaj pečat kupilo je Ministarstvo kulture iz privatnog vlasništva u Minhenu 11 jula 2014. godine za 20.000 evra, za koji niko nije znao ni da postoji. Stojimirovo ime na pečatu ispisano je staroslovenskom ćirilicom. U carigradskom arhivu francuski profesor Žan Klod Šene pronašao je na olovnom pečatu Konstantina Bodina iz 1081. godine, sina prvog srpskog sveca Jovana Vladimira, kralja Duklje. Bodinova titula bila je ''protosevast Duklje i Srbije''. A istu titulu nosili su kasnije Stefan Prvovenčani, a zatim kraljevi Vladislav, Uroš, Dragutin i Milutin. Najstarije srpske crkve ubrajaju Srbe u civilizacijski najtutemeljenije nacije sveta. Pet manastira na podučjima Fruške Gore i Kosova verifikovani su kao svetska kulturna baština, zaštićena od strane UNESCO-a. Manastir Studenica (1190) građen je tri veka pre otkrića Amerike. Prvi satelitski prenos video signala 1962. godine između Evrope i Severne Amerike sadržao je sliku Belog anđela iz Mileševe, kao pozdrav Evrope Americi. A nešto kasnije isti signal poslat je u svemir prema mogućim vanzemaljcima. Kada je srpska ruka ispisala ''Miroslavljevo jevanđelje'' svi evropski vladari potpisivali su se u to vreme palcem desne ruke. I premalo se zna da je prva ulična rasveta ostvarena u Gračanici. Molitvenik ''Nauk Kartianski'' fra Matija Divkovića iz 1698. godine pisan je ćirilicom, u Veneciji, a prvi srpski bukvar Inoka Save štampan je u Veneciji 1597. Godine. Arheološka otkrića na lokalitetu Pavlovac, kod Vranja, potvrdila su nalaze Starčevačke kulture, prema čemu je potvrđeno da se tu živelo pre 6 milenijuma pre n.e. Pronađene su i kosti na kojima su nalazi DNK tih naroda istovetni 80% sa sadašnjim Srbima i 10% sa Grcima. Isto je potvrđeno i u Lepenskom viru iz 6,5 milenijuma pre n.e. Na lokalitetu Medvednjak kod Smederevske Palanke pronađen je kalendar urezan u kljovi vepra star 8000 godina. Na tom kalendaru urezano je 28 dana i četiri mesečne mene. Srbi iz Podunavlja selili su se u razne krajeve Evrope i sveta i tamo bivali masovno asimilirani među tamošnjim narodima. Polapski Slaveni nekada su nastanjivali ceo prostor Istočne Nemačke, a samo su Lužički Srbi uspeli tamo da očuvaju jezik, običaje, folklor, književnost i samobitnost, jednom rečju identitet ponosnog slovenskog naroda. Lužički Srbi za sebe kažu da su oni iz balkanske Srbije, što potvrđuju nemački istoričari Setgen (Schottgen) i Krajsih (Kreyszig), uzimajući u obzir ista imena ljudi, reka, jezera, planina i naselja u pokrajinama Makolenburgu, Saksoniji, Brandenburgu, Pomeraniji i drugim delovima Istočne Nemačke. Tamo su imena naselja: Kamenica, Bela Gora, Bela Voda, Ratibor, Dubravka, Rogozno, Strela, Drenovo, Trnovo i slično. U Ukrajini i danas postoje naselja: Nova Serbia, Slavo-Serbia, Slavjanoserbsk. I Poljaci su u navijim istraživanjima utvrdili prisustvo Slovena (Srba) na baltičkoj obali od pre 2000 godina pre Hrista. To su bili Protosloveni (Prosrbi), čiji su potomci današnji Lužički Srbi. A najstariji narod u Poljskoj, Kašuba, govore srpskim jezikom. Većina Kašuba žive u Gdanjsku i odlično razumeju srpski. Kašubi na jugu Baltika imaju selo Srpsko jezero. U vreme kralja Milutina (1282-1321) na srpskom dvoru jelo se zlatnim viljuškama i kašikama, a u Evropi je viljuška prvi put uvedena u XVI veku u vreme Henrika III i to je doživljeno kao izuzetan događaj. Ottava, Mart 2013
Lepenski Vir
|