detalj slike: KRK Art dizajn

SOLARNI KALENDAR

Dr SIMO JELAČA

Istorija

Čak su i starim Egipćanima bila poznati kao najsjajnija zvezda Sirijus koja se pojavljuje na nebu i nestaje. Tako je bilo od početka i biće do propasti planete Zemlje. Sa pojavom Sirijusa reka Nil je plavila, a sa njenim nestankom reka se povlačila i ostavljala plodni mulj, koji je Egipćanima donosio plodne žetve. Računajući dane od jednog pojavljivanja Sirijusa do drugog, izbrojali su 365 dana i taj period su proglasili godinom. Tako je Egipćanska godina trajala 365 dana. Tokom perioda od 1460 godina, Egipćani su primetili da su zakasnili za punu godinu od 365 dana i ovaj period je nazvan period Sotis. Egipćani su tada počeli da broje dane od jednog do sledećeg pojavljivanja Sirijusa i prve godine su izbrojali 365 dana. Kada se dani prebroje u drugoj godini ponovo su izbrojali 365 dana, a i za treću godinu. Ali u četvrtoj godini izbrojali su 366 dana. Stoga su zaključili da vreme između dve svetlosti Sirijusa, godine, traje 365 ¼ dana.

Tek 238 godina pre nove ere, Egipćani su se usudili da reformišu svoj raniji kalendar, usvajajući svaku četvrtu godinu kao prestupnu, u periodu od 366 dana. Prestupni dani su proglašeni za svece dobrotvornih bogova. Usvajanje kalendara sa prestupnom godinom 7. marta 238. godine (p.n.e.), nauka je nazvala ''Kanopus edikt'', po mestu Kanopus pored Aleksandrije, gde je i odobren dati kalendar. Prema ediktu, Egipćani su počeli da broje godine 17 vekova pre Hristovog rođenja.

Postoje istorijski zapisi da su Mesopotamci počeli da vode svoj kalendar unazad od 3200 godina pre nove ere, što znači čak 15 vekova pre Egipćana, međutim, nema podataka o istim kao napred za Egipćane. Za Kineze, legenda kaže da je njihov vladar Huandi izmislio njihov kalendar 2637. godine pre nove ere i da je isti zasnovan na astronomskim merenjima solarne orbite i mesečevih faza. Prema običnom kineskom kalendaru, godina traje 12 meseci, a prestupna 13 meseci. Obične godine su dugačke 353, 354 ili 355 dana, a prestupna ima 383, 384 ili 385 dana. Prestupna godina je ona koja ima 13-i mladi mesec, uključujući i viđenje meseca između 11. meseca u godini pre zimskog solsticija i 11. meseca sledeće godine. Ovakav način izračunavanja greške napravljen je u kineskom kalendaru za budućnost, prema kojem bi prestupna godina trebalo da bude 2033. godina, da bi njihovih 13. meseci preskočili posle 7. meseca, umesto posle 11. Ta.ođe izgleda nejasno u 2262. i dvosmislenosti u godini 3358? Grci su zvanično počeli da broje godine od 776. godine pre nove ere (od prvih olimpijskih igara), a Rimljani od 753. godine pre nove ere (od osnivanja Rima).

Darko Šćekić u svojoj knjizi „Sorabi – istina o Srbima od početka” navodi da su Srbi zvanično počeli da broje godine od 5508. godine pre nove ere, odnosno pre svih drugih naroda. Ovo se može uzeti kao tačno, na osnovu veoma obimnih podataka dr Olge Luković - Pjanović u njenim knjigama ''Srpski narod najstariji'', koje autor citira u svom delu ''Osam milenijum porekla Srba''. Po ovom kalendaru srpski car Dušan je svoj zakonik proglasio na praznik Vaznesenja Gospodnjeg 21. maja 6857. godine, knez Lazar je poginuo u Kosovskom boju 6893. godine, a 2011. godina je po toj srpskoj kalendarskoj godini 7519., odgovara 2011. godini. gregorijanskog kalendara.Prema tome, ova 2025-a godina je 7533-a.

Postoji i islamski kalendar, koji se zasniva na lunarnim godinama, period od 12 meseci mesec, od 29,53 dana, što je ekvivalentno dužini godine od 354,36 dana. Prema islamskom kalendaru, godina je u hrišćanskom kalendaru kraća za oko 11. dana u godini. Uveo ga je 632 godine nove ere prorok Muhamed, koji je 10 godina ranije pobegao iz Meke u Medinu, što je rezultiralo rekordom islamske kalendarske godine od 622 godine (podaci vode od 18. aprila ili 18. maja 622, prema julijanskom kalendaru ). Računajući prvih, tek 20.874 godine 1. maja, datumi islamskog kalendara će se poklopiti sa gregorijanskim kalendarom.

Prema egipatskom kalendaru, primećeno je da se između dva uzastopna pojavljivanja Sirijusa mesec pojavljuje 13 puta, sa 12 vremenskih segmenata (mesečeve faze, ili mene, od kojih svaka traje 7 dana). Dakle, linija te godine ima 12 meseci i svaki mesec ima 4 nedelje. U to vreme Vavilonci su bili upoznati sa pet planeta Sunčevog sistema (Merkur, Venera, Mars, Jupiter i Saturn), a Sunce i Mesec su smatrali bogovima, tako da je svako nebesko telo posvećeno da imenuje dan u nedelji. (Ponedeljak posvećen Mesecu, utorak Marsu, sreda Merkuru, četvrtak Jupiteru, petak Veneri, subota Saturnu i nedelja Sunce).

Godine 46-e pre Hrista u posetu Juliju Cezaru u Rimu, došla je egipatska kraljica Kleopatra, zvana „Nilska Afrodita“, „Oživela Venera“, „Nova lepa Jelena“ i kako su je inače svi zvali zbog njene izuzetne lepote. U društvu Kleopatre bili su naučnici, među kojima i Sosigen, koji je, na zahtev Julija Cezara, napravio kalendar po uzoru na Egipatski, u trajanju od 365 ¼ dana, koji je podeljen na 12 meseci. Takođe je predviđeno da Nova godina počinje 1. januara umesto 25. marta (prema dotašnjem kalendaru od nastanka Rima). Julijanski kalendar je uveden u prestupnoj godini, kao u egipatskom kalendaru iz stare ere, 238 godina, sa trajanjem od 366 dana. Julijanski kalendar bi se mogao nazvati Kleopatrinim, a ima slučajeva za isti u našem narodu negde koji se zove pravoslavni, zbog njegove upotrebe u crkvama, što nema osnova jer se pravoslavno hrišćanstvo tada još nije ni pojavilo.

Solarni kalendar

Precizna astronomska merenja su pokazala da dužina svetlosne godine traje 365 dana, 5 sati, 48 minuta i 46 sekundi. Dr Stefan Gould sa Univerziteta Harvard je čak umesto 46 sekundi napisao cifru od 45,96768 sekundi, što je nebitno za ovu svrhu. Dakle, dužina svetlosnih godina iznosi 365,2422 dana, ili kraća od godine u julijanskom kalendaru za 11 minuta i 14 sekundi (ili 674 sekunde), a julijanska godina se udalji za ceo dan za svakih 128,18991 godina (ili 128 godina, 69. dana, 7 sati, 36 minuta i 42 sekunde). Uslovno, solarna godina se može nazvati „Božja godina“, pošto je prirodna godina.

Sunčeve godine beže od julijanske 46-e godine pne, vremena julijanskog kalendara, a razlika u 16. veku je bila preko 10 dana. Stoga je predložena reforma julijanskog kalendara od strane Alojzija Julijana, koju je prihvatio tadašnji papa Grgur XIII, i naložila jezuitskom matematičaru Kristoferu Klavijusu da preporuči novi kalendar, koji više odgovara astronomskim činjenicama. Novi kalendar je stupio na snagu u četvrtak, 4. oktobra 1582. godine, a sutradan je bio petak, 15. oktobar. Dakle, praktično 10 dana (ovi dani ne postoje) u kojima nema istorijskih događaja. Ovo se zove gregorijanski kalendar i prihvaćen je širom sveta. U vreme prihvatanja gregorijanskog kalendara u crkvenu upotrebu julijanska razlika je bila 13 dana, a u crkvenom imamo slučaj da datumi po julijanskom kalendaru kasne za gregorijanskim 13 dana. Kalendar koji odlaže pravu sunčanu godinu je jedan dan za svakih 128,18991 godina da se nadoknadi istim vekovima starim prestupnim godinama. Prema gregorijanskom kalendaru, prestupne godine su sve čiji je broj deljiv sa 4, bez ostatka i vekovi u kojima su prve dve cifre deljive sa četiri bez ostatka (na primer: 1600, 2000, 2400, 2800 itd. i poznate su kao svetovne godine), dok vekovi u kojima prve dve cifre nisu deljive sa 4 bez ostatka nisu prestupne godine (npr. 1700, 1800, 2100, 2200 itd.). Po gregorijanskom kalendaru za 400 godina ima tri veka prestupnih godina manje od julijanskog kalendara, stoga je tačniji i ima vrednost za narednih 3300 godina.

Zbog vremenske razlike od 13 dana po crkvenim kalendarima, u hrišćanskom svetu su postojale mnoge verske razlike, pre svega u pogledu izračunavanja „pokretnih praznika“, koji podrazumeva i Uskrs kao takav. U pravoslavnom svetu, kako je odlučio Prvi vaseljenski sabor u Nikeji 325. godine nove ere, Vaskrs pada u prvu nedelju posle prolećne ravnodnevnice i posle punog meseca i da se ne poklapa sa jevrejskom Pashom. Dakle, najraniji mogući datum za Uskrs je 22. mart, a najkasniji 15. maja. (Odluke Vaseljenskog sabora Nikeje sadržane su u delu Drage I. Dragovića „Reforma kalendara“).

Gregorijanski kalendar je usvojen u Engleskoj, Velsu, Irskoj i Komonveltu 1752, Kina je prihvaćena 1912, u Jugoslaviji 1919 i u Grčkoj 1923, a zatim u Bugarskoj i Rumuniji. Pravoslavni svet ranije nije mogao da prihvati gregorijanski kalendar zbog turske okupacije. U Grčkoj je usvajanje gregorijanskog kalendara dovelo do takozvanog odvajanja „starokalendaraca“, koji su sebe nazivali pravim hrišćanima, zbog čega i danas Pravoslavna crkva (srpska, ruska, jerusalimska i druge) sledi julijanski kalendar. , plašeći se sukoba sličnih onima u Grčkoj.

Godine 1923. u Carigradu je održan Svepravoslavni kongres, gde je projekat po astronomskom kalendaru izradio naš profesor dr Milutin Milanković (1879-1958), koga je Srpska pravoslavna crkva upravo imenovala za svoga stručnog predstavnika u pogledu kalendara na ovom kongresu. . Prema Milankovićevom proračunu trajanja, solarna godina iznosi 365 dana, 5 sati, 48 minuta i 48 sekundi, odnosno 365,24222 dana, što je dve sekunde duže od takozvane „tropske“ godine. Milanković je utvrdio i pravilo da su prestupne godine sve godine u kojima je cifra deljiva sa četiri bez ostatka, osim vekovnih, svetovnih godina. Po Milankoviću svetovne, odnosno vekovne godine, prestupna je samo kada je broj njihovih vekova deljiv sa 9, a ostatak 2 ili 6 (a to su: 2000, 2400, 2900, 3300, 3800 itd.). Shodno tome, prvi naredni nesporazum između Milankovićeve i gregorijanske kalendarske godine pojaviće se 2800. godine, što je gregorijanska prestupna godina, a po Milankoviću nije. Prema Milankovićevom interkalacionom računu, kašnjenje kalendarske godine pored solarne godine za jedan dan nastupiće na 43.200 godina. Stoga je Milankovićev kalendar najtačniji do sada napravljen na svetu. Nažalost, pravoslavne crkve nisu implementirale u životnu odluku Vaseljenskog sabora u Nikeji, nisu izostavljeni 13 dana u svom kalendaru, to je trebalo da bude urađeno u oktobru 1923. godine. Prema odluci, posle nedelje 30. septembra trebalo je da bude U ponedeljak 14. oktobra, a svi svetitelji koji su pali u te dane trebalo je da se proslavljaju četrnaestog oktobra.

Zanimljivo je da je islamski astronom i matematičar Umar Ibn Ibrahim Al-Khaiiami (1048-1131), poznat po imenu Omar Khaiiami, još 1079 radio u Isfahamskoj opservatoriji (300 km južno od Teherana) izračunao dužinu solarne godine tačno 3165.2842. dana, potpuno je tačno, u poređenju sa tog vremena astronomskim merenjima je predložio solarni kalendar sa 8 prestupnih godina u periodu od 33 godine, što je takođe tačno, čak tačnije od gregorijanskog kalendara. Omarovi predlozi su potom poslati tadašnjem Šahu u Teheran, ali su, nažalost, takođe ostali van naučnog nacionalnog nivoa tog vremena.

Religiozno pitanje

Još jednom u vreme pape Jovana I, koji je u svoje vreme tražio od sveštenika Dionisija Egzikusa da napiše hronologiju velikih događaja u istoriji čovečanstva, zasnovanu na svetu dolaskom Isusa Hrista. Dionisije je to radio po kalendaru od osnivanja Rima (753. pre Hrista). Prema ovom kalendaru, Isus Hrist je rođen 25. decembra 753. godine, a usvajanje te nove ere počinje sa prvim januarom godine, što odgovara prvom januaru 754 godine nakon osnivanja Rima, to znači da je Isus Hristos 1. januara prve godine (Nova era AD) bio je dete od 7 dana. Ako znamo, a znamo, da je Isus Hrist bio razapet u vreme pogubljenja kada je imao oko 33 ½ godine, to znači da je pogubljen u proleće 34 godine nove ere. Svetovne knjige govore da je Isus Hristos vaskrsao tri dana posle pogubljenja, a o tom predanju se govorilo kada hrišćanski svet slavi dan Vaskrsa, kao pokretni praznik.

Postoje brojne državne knjige koje potvrđuju da je prihvatanje različitih kalendara dovelo do ozbiljnih nesuglasica u hrišćanskom svetu. Zar ne bi bilo logično da sve religije prihvate isti kalendar, koji je inače u skladu sa naučnim istinama, čime bi došlo do međureligijskog pomirenja? Julijanski kalendar još uvek koriste samo Srpska, Ruska, Jerusalimska, Grčka, Rumunska, Bugarska i Egipatska pravoslavna crkva. Napred je prikazano da je julijanski kalendar zastareo i netačan. Prihvatanjem istog kalendara, pravoslavna i katolička crkva bi istog dana slavile iste svece, a to bi svakako išlo u prilog boljem razumevanju među ljudima. Dakle, ako bismo uspeli da nađemo zajedničku slogu sa islamskim svetom, to bi dovelo do stvaranja raja na zemlji, zar ne bismo svi bili srećniji?

Napred pomenuta razlika u trajanju julijanskog kalendara, koja kasni 11 minuta i 14 sekundi po gregorijanskom kalendaru, 1582. godine nađena je razlika od 10 dana, ali računato od 46-godišnje stare ere, razlika je u to vreme imala već dostigao 12,7 godina i tokom 1621. godine obeležio je punih 13 dana. Prema ovoj računici već 2006. godine razlika bi iznosila 16 dana, dok pravoslavna crkva u svakom trenutku beleži razliku od 13 dana. Međutim, ako se obračun obavi do 1582. godine, sa usvojenom razlikom od 10 dana polovinom 1967. godine i naplatom razlike od 13 dana, sada smo do 2095. godine u 14. danu razlike. Još od 2095. godine svet će ući u razliku od 15 kalendarskih dana, itd., onda treba promeniti datume u julijanskom kalendaru. Pravoslavni Božić se slavi 7. januara, na osnovu razlike od 13 kalendarskih dana, a sa već naprednim pozicijama trebalo bi da se pomeri za 8. januar i to se još uvek neće. U sledećem tabelarnom prikazu biće prikazano do čega bi sve te promene dovele, pa i do apsurdnih razlika. Pre toga, samo još jedna informacija. Ako je izračunata kalendarska razlika bila za eru od 46 godina, za šta ima osnova, onda je razlika u vremenu Kosovske bitke 1389. godine bila 11 dana, pa proizilazi da je isto bilo 17. a ne 15. juna, kako je istorija tretirala. Prema svemu navedenom, potrebno je odrediti početnu kalendarsku godinu obračuna razlika i preći na jedinstven kalendar u svetu. Radi tačnije pogodnosti, usvajamo za dalje prikazivanje počevši od 1582. godine, a zatim beležimo razliku od 10 dana, koja je sada u julijanskom kalendaru, navedena kao 13 dana. Prema obračunu unutrašnjih razlika to je već 14 dana, a pravoslavni Božić se i dalje slavi 7. januara. Ako pravoslavna crkva ne bi prihvatila gregorijanski kalendar, onda bi imala daleku i daleku budućnost, imala bi sledeću situaciju (vidi tabelu).

Tabela: Prikazuje kašnjenje julijanskih kalendarskih solarnih godina, za kaledarskim Gregorijanskim kalendarom.

Godina 1582 Razlika 10 dana; Božić na dan

“ 1967 “ 13 “ 7. januar.

“ 2095 “ 14 “ 8. januar.

“ 2222 “ 15“ 9. januar.

“ 2351 “ 16 “ 10. januar. Za nastavak računanja

“ 5043 “ 37 “ 1. feb.

“ 8632 “ 65 “ 1 mar.

“ 12606 “ 96 “ 1. apr.

“ 16452 “ 126“ 1. maj I dalje

“ 43884 “ 340 “ 1. decembar. Konačno, opet:

“ 48627 “ 377 ‘’ 7 januar “ ____________________________________________________________________

Proračun daje tačne vrednosti kalendarske godine pored solarne godine od tačno (365,2422 dana) do 46820,365 godina (ili 46,820 godina, 133 dana 5 sati i 24 minuta). Pomeranje Božića, prema prikazanoj računici, dovelo bi do apsurda, koji bi teoretski došao do toga da se Božić i Vaskrs proslavljaju u istom danu?

Ovo je biološka glupost. Predhodno objašnjenje pokazuje da Uskrs ne može biti pre 21. marta i posle 15. maja. Zbog toga je neophodno da sve pravoslavne crkve prihvate promenu kalendara i da se praznici usklade sa njom, a autor ovog rada smatra da će se desiti spektakularnost, za koju su se inače bojali crkveni velikodostojnici, koja može dovesti do razdora sličnih onaj u Grčkoj u prihvatanju gregorijanskog kalendara. Autor oviga rada smatra da se svi pokretni praznici mogu izračunati i utvrditi njihove datume. Isto bi se mogao izračunati tačan datum Hristove sahrane (Vaskrsa), bez zavisnosti od Jevrejske Pashe. To je moje mišljenje i moj .

Iz navedenog se vidi da je besmisleno i dalje zadržavati julijanski kalendar, što samo dovodi do daljih razlika, a da je zaista vreme prihvatanja Milankovićevog kalendara, inače ovlašćenog od Srpske pravoslavne crkve, nesporno je.

Što se tiče kalendara, čak je i Patrijarh srpski pravoslavni Pavle rekao: „Zahtevati da se tako drži (razlika od 13 dana), bez obzira šta je božansko i nepromenljivo, odnosno dogmatsko, a šta ljudsko i promenljivo (kalendar), bio bi zaista kratkovid''. Vidljivo je da je julijanski kalendar previše unazad za Sunčevim i da njegove kazaljke na satu treba pomeriti napred.

Toronto 2011

PODELITE OVAJ TEKST NA: