Прсти су урезали статуе
Прашина је до суза, у очима
Инсистираш да видиш шта је испод
Ничега нема…
Све је на овом насипу
У цвећу на којем лежимо
На сунцу
У малој реци и њеној свежини.
Речи туге су уобичајене
Не постоји оригиналност у тузи
Месо се гризе
Црева су згрчена
Гласови се роје у глави
Немам више ништа да кажем
Више те не познајем
Где живиш
Скратио си косу
Како те сада зову
Моја љубави
Назваћу те супротно од пораза,
Ионако си ти награда за моју поезију
Грубост мојих самогласника
И сиктање мојих сугласника
Нека сваки дан буде недовршени посао
Ни данас нисам досегла заборав
Марија Кулури
Превод са енглеског: Миодраг Јакшић
---
Upon the Heart
The fingers that carved the statues
And the dust that made the eyes weep
Your insistence to see what was underneath
There is nothing underneath
Everything is on this here bank
In the flowers we lay on
In the sun
In the small river and its coolness
The words of sorrow are commonplace
There is no originality in grief
Flesh is gnawed
Guts are wrenched
Voices in your head
I’ve no more to say
I don’t know you anymore
Where you live
You cut your hair
What do they call you now
My love
I will call you the opposite of defeat
Though you are my poetry’s reward
The thickness of my vowels
And the hissing of my consonants
May you be each day’s unfinished business
I did not attain forgetfulness today either
Maria Koulouri
Translation from Greek: Konstantinos Matsoukas
---
Επί την καρδίαν
Τα δάχτυλα που σκάλιζαν τ΄ αγάλματα
Κι η σκόνη που δάκρυζε το βλέμμα
Η επιμονή σου να δεις τι έχει από κάτω
Τίποτα δεν έχει από κάτω
Όλα είναι στην όχθη αυτή
Στα λουλούδια που ξαπλώναμε
Στον ήλιο
Στο ποτάμι το μικρό και τη δροσιά του
Κοινά τα λόγια της θλίψης
Τίποτα πρωτότυπο στο πένθος
Σάρκες σκίζονται
Έντερα τραβιούνται
Φωνές μες στο μυαλό
Δεν έχω άλλο να πω
Δεν ξέρω πώς είσαι πια
Πού είναι το σπίτι σου
Έκοψες τα μαλλιά σου
Πώς σε φωνάζουν τώρα
Αγάπη μου
Αντίθετο της ήττας θα σε λέω
Κι ας είσαι της ποίησης μου αμοιβή
Των φωνηέντων μου το πάχος
Και των συμφώνων μου ο συριγμός
Ας είσαι εσύ της κάθε μέρας εκκρεμότητα
Ούτε και σήμερα κατάφερα τη λήθη
Μαρία Κουλούρη
Биографија
Мариа Кулури је рођена 1975. године. Живи у Атини. Ради као логопед, психотерапеут и аниматор у позоришној групи одраслих особа са аутистичним и интелектуалним тешкоћама.
Предаје поезију на одсеку мајстора креативног писања Хеленског отвореног универзитета. Објавила је две књиге поезије и за њих добила значајне награде.
